Ne benim adım Eylül ne onunki Bora ne de alıştığınız türden bir aşk hikâyesi bu. Bizim hikâyemiz bir kemanın ezgisiyle başladı, notalarda bulmuştuk birbirimizi. Her yılın bizi daha sıkı sınayacağından habersiz iki çocuktuk henüz. Hissettiklerimizin adını bile tam bilemiyorken ağaçtan bir köprü inşa etmiştik; birimizin yüreğinden diğerininkine... Bazen buram buram umut kokan, rengârenk çiçekler açtık; bazen de yapraksız, kuru bir daldan daha kırılgandık. Bizim hikâyemiz, büyüdükçe sevip sevdikçe büyümenin hikâyesi. Bizim hikâyemiz, erken mutlu sona biçilen bedelin hikâyesi. Bizim hikâyemiz efsanevi.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.