Ay Geceye Matem
Ay geceye matem ben sensizliğe,Odamın, sahrasında kimsesizce İnceden derin sızı girer ciğerimeSinem'e çektim kaderi sessizce.
Çıkıp gitsem tozlu dumanlı yola Varsam çiçekli bahçeli bağlara Verse kader dileğim kucağıma Gülerdi kader yüzüme doyasıya
Odamın hüzün kokan duvarında, Satırlarımı döktüm bir kâğıda Mürekkebi dağıttı aktı gözyaşım Kader mi sensizliğe mahkûmluğum.
Değişmedi benim alnıma yazım, Kaderin dediler inandım sabrım Vurdular bin defalarca enseme Kader mi değişmeyen bende
Ay geceye matem yüzü hiç gülmez Benim yüreğim yandı duman tütmezDilim, lâl oldu şarkılar söylemez Değişmeyen kaderde yüzler gülmez.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.